استیل‌سیستئین چیست؟ موارد مصرف، عملکرد، و اثرات جانبی
آشنایی با استیل‌سیستئین
استیل‌سیستئین یک آنتی‌اکسیدان و فعال‌کننده گلوتاتیون است که برای درمان بیماری‌های ریه مشخص و به عنوان آنتی‌دوت برای مسمومیت با استامینوفن استفاده می‌شود. استفاده از این دارو در برخی از کاربردهای آزمایشی با نتایج مختلف نیز مورد مطالعه قرار گرفته است.
استیل‌سیستئین برای درمان مخاطی و مدیریت مسمومیت با استامینوفن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو دارای مدت زمان اثر کوتاه است و به‌صورت هر 1-8 ساعت بسته به راه مصرف اداره می‌شود. بیماران باید در مورد رقیق کردن محلول‌های خوراکی در کولا به‌منظور مسکنی بودن طعم، ریسک حساسیت، و ریسک خونریزی گوارشی بالاهواهنگ شوند.
مکانیسم اثر استیل‌سیستئین
برای فعالیت مخاطی استیل‌سیستئین، چندین مکانیسم احتمالی پیشنهاد شده است. گروه‌های سولفیدر استیل‌سیستئین ممکن است دیسولفید باندها درون موکین را هیدرولیز کنند، اولیگومرها را تجزیه کنند و موکین را کم‌لزج‌تر کنند. همچنین نشان داده شده است که استیل‌سیستئین ترشح موکین را در مدل‌های موش کاهش می‌دهد. این دارو به‌صورت مستقیم مهارکننده اکسیدان است اما همچنین به سیستئین دئاستیله متابولیک می‌شود که در سنتز آنتی‌اکسیدان گلوتاتیون شرکت می‌کند.
مصرف استیل‌سیستئین برای درمان بیماری‌ها
استفاده از استیل‌سیستئین در بیماری‌های ریه‌ای مانند برونشیت، امفیزم، موکوویسیدوز، برونشیکتازیون و سرفه محبوس توصیه می‌شود. این دارو باید به‌صورت قرص حبابی، گرانول یا پودر در یک لیوان آب (نه در شیر یا نوشیدنی‌های دیگر) حل و فوراً مصرف شود.
عوارض جانبی استیل‌سیستئین
عوارض نادر این دارو شامل حساسیت، خارش، آلرژی، و بیش‌ترشدگی می‌شود. همچنین تاکی‌کاردی، فشارخون پایین، تب، سردرد، زنگ در گوش، استوماتیت، تهوع، استفراغ و درد شکم از عوارض ممکن است. بیش‌نادر عوارض شامل انفیلکسیون‌های حاد (شامل شوک انفیلکسیونی)، خونریزی، و واکنش‌های جلدی شدید (مانند سندروم استونز-جانسون و نکروز اپیدرمال توکسیک) می‌شوند.
تداخلات دارویی استیل‌سیستئین
مصرف همزمان با داروهای دیگر توصیه نمی‌شود. همچنین مصرف همزمان با جاذب‌های کربن فعال ممکن است تأثیر این دارو را کاهش دهد. استفاده همزمان با داروهای ضدسرفه ممکن است به دلیل کاهش تعداد سلول‌های سرفه به انباشت مخاط منجر شود.
اولین دیدگاه را ثبت کنید