پیشرفت های اخیر دارویی در زمینه درمان آلزایمر

آلزایمر

بیماری آلزایمر یکی از پرخاشگرترین و پیچیده‌ترین بیماری‌های عصبی و نورولوژیک است که معمولاً در سنین بالاتر و به‌ویژه بالای 65 سالگی شروع می‌شود. این بیماری به تدریج باعث افت کیفیت زندگی فرد مبتلا می‌شود و به‌طور تدریجی حافظه، توانایی تصمیم‌گیری، توجه و انجام فعالیت‌های روزمره را تضعیف می‌کند.

آلزایمر به دلیل تغییرات و تخریب سلول‌های عصبی و تشکیل پلاک‌های آمیلوئیدی و گره‌های نوروفیبریلی در مغز شناخته می‌شود. این تغییرات باعث قطعی ارتباطات بین سلول‌های عصبی در مغز می‌شود و در نهایت منجر به مشکلات شناختی و عملکردی فرد مبتلا می‌شود.

از جمله علایم بیماری آلزایمر می‌توان به فراموشی، گمراهی، مشکلات در یادگیری و حافظه، تغییرات شخصیتی و رفتاری، مشکلات در صحبت کردن و فهمیدن زبان، و مشکلات در انجام فعالیت‌های روزمره اشاره کرد.

داروها و درمان های آلزایمر

تاکنون هیچ درمان دائمی برای بیماری آلزایمر معرفی نشده است، اما در سال‌های اخیر، تحقیقات بسیاری در زمینه درمان و مدیریت این بیماری صورت گرفته است. درمان‌های موجود عمدتاً برای کنترل علائم و کاهش پیشرفت بیماری استفاده می‌شوند. داروهای جدید برای بیماری آلزایمر نشان می‌دهند که برای بیماران در مراحل ابتدایی این بیماری امیدوارکننده هستند.

آلزایمر یکی از بیماری‌های عصبی و مزمن است که تدریجاً باعث افتادگی حافظه، تغییرات شخصیتی و مشکلات در عملکرد روزمره فرد مبتلا می‌شود. در سال‌های اخیر، تحقیقات فراوانی برای پیدا کردن درمان‌های جدید برای این بیماری صورت گرفته است، و حالا دو داروی جدید امیدوارکننده به نام‌های دونانماب و لکمبی نشانه‌های موفقیتی در کنترل پیشرفت بیماری آلزایمر در مراحل ابتدایی نشان می‌دهند.

با توجه به نتایج گزارش‌های جدید، دونانماب، یک داروی تولید شده توسط شرکت Eli Lilly، موفق به کاهش پیشرفت بیماری آلزایمر تا حدود 35٪ شده است. برای بیماران در مراحل اولیه بیماری، دونانماب به نظر می‌رسد که نزول حافظه و عملکرد شناختی را در مقایسه با افرادی که داروی مکمل می‌گرفتند، به طور متوسط ​​بین 4.5 تا 7.5 ماه در طی 18 ماه کاهش داده است.

به نظر می‌رسد که دونانماب بیشترین تأثیر را برای بیماران در مراحل ابتدایی دارد، به خصوص زمانی که سطح پروتئین تائو که “گره‌ها” را در مغز ایجاد می‌کند، کمتر است. این داده‌ها که در کنفرانس بین‌المللی انجمن آلزایمر ارائه شده‌اند، نشان می‌دهد که دونانماب حداقل به اندازه داروی لکمبی ایسای مؤثر است، که کاهش پیشرفت بیماری آلزایمر را به حدود 27٪ کاهش می‌دهد.

این پیشرفت‌ها نشان می‌دهند که تحقیقات و توسعه داروها در زمینه بیماری آلزایمر همچنان ادامه دارد و امیدوارکننده است که در آینده نزدیک، روش‌های جدید و موثرتری برای مدیریت و کنترل این بیماری پیدا شود.